Ahmet Kısa Şiirleri - Şair Ahmet Kısa

Varlığın kalbimi ruhumu besler
Kanıma canıma içten aktıkça
Coştukça demlenir sonsuz hevesler
Mest edersin beni böyle yaktıkça

Gülüşün cansuyum yaşatır beni

Küskün isen barış, İslam, firsat dini,
Uzaktaysan yaklaş, dışlama kendini,
Resmiyeti bitir, kaldır Çin Seddi’ni,
Besmeleyle söndür, kalbinin reddini,
Allah asla sevmez, aşmazsan bendini,
Nedamet kâr etmez, bekletme ceddini.

Alevden daha kor pembe dudaklar
Saçından salıncak kurasım gelir
Başıma kar yağmış üşüşmüş aklar
Kader zincirimi kırasım gelir.

Büsbütün doğalsın gülüşün sade

Yırt kör geceleri nur ol rüyama
Uzat ellerini kalbimi tut yâr
Güldür şu yüzümü dolup dünyama
Sevdanın harını ruhuma kat yâr.

Siyah bulutları aklından düşür

Çayımı şekersiz içer gibiyim
Ağzımın tadı yok sen olmayınca
Ölümlerden ölüm seçer gibiyim
Azrail gelmezmiş gün dolmayınca.

Nasıl da özledim o gül sîmanı

Yaradan çok cömert davranmış sana
İnce bel fidan boy kalem kaş vermiş
Bu mecnun umarsız kıvranmış sana
Gözlerine her gün kanlı yaş sermiş.

Mest eden caziben dillere destan

Hüzünler yaldızlı tepsiyle gelir
Kaynar su mîsali akar başıma
Daralan aynalar ufkuma dolar
Bîçare umutlar konar düşüme.

Aşkın kol gezdiği bahçeden uzak

Çaresiz erirken gurbet ellerde
Kızıl gurublara baktım ağladım
Gençliğim solarken dar tünellerde
Siyah gecelere aktım ağladım.

Vuslat yollarıma kondu baykuşlar

Dalımdan çok yaprak düşürdün canım
Baharda hazanı tattım sayende
Sevdiğim bir tanem son heyecanım
Derin efkârlara battım sayende.

Başıboş kalbime kor zincir vurdun

Hesabını sordum geçen yılların
Feleğin ağzını bıçak açmıyor
Müdavimi oldum ıssız yolların
Gönül durağımdan kimse geçmiyor

Hangi yöne aksam kırmızı yanar