Bende bu perişan halimi görmezden gelip,
Her aklıma sen gelişinde
vurup anlıma elimi yakıyorsam bir sigara,
içiyorsam umarsızca.
Anladım,unutamam ben seni asla.
Düşünüyorum da,
İnsanı kendine bağlayan ne kadar çok şey var hayatta.
Örneğin,sigara.
Bırakmaya çalışıyorum.
Hiç içmek istemesem bile o hareketleri yapma ihtiyacı duyuyorum.
Cebimden paketi çıkarıp bir sigara yakmak.
Şiir,Sihir gibi oluyor bazı akşamlar.
Birazcık düşünsem
saçları omuzlarımdan akar.
Sonrası,
mum alevinde kan ter içinde gölgeler...
Yağmur yağıyordu.
İzmir sırılsıklamdı.
Sonbahar son yaprakları döküyordu.
Ağaçlar çırılçıplaktı.
Saçaklardan eşiklere yağmurlar dökülüyordu.
Nerden başladı kardeşim bu adam şu sigaraya,
başladığı günden beri bırakmaya çalışıyor.
Kararlılığını toplayıp toplayıp
gece bıraksa
gündüz tekrar başlıyor.
Gitme,
Gitme canım.
Gidersen bir ömür boyu hayalinle yaşamak zorunda kalacağım.
Çünkü,sana verdim tüm gülüşlerimi
ancak,seninle mutlu olurum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!