Yanarım aşkımla yanarım
Ağlarım gündüz güneş ışığında
Gözlerinin berraklığında kül olurum
Bilmem ki niye bu haller
Bir kutlu devrim ışığında
O kutlu sabahlara uyansak beraber
Gökkuşağı gökyüzünde rüzgar eserken tepelerden
Güneş saçlarınla sapsarı içimi okşasan
O güzel günlere hep beraber ulaşsak
Güven dolu yarınlar hep bizim olsa keşke
Asırlardan kalan miras bize sevgi
Dili olmadan konuşur bu sevgi
Ruhum sükut etse durduramaz sevmeyi
Öfke,hiddet ve şiddet anlıktır geçer elbet
Var mıdır ki bunlara muhabbet edecek?
Ya sevmenin var mıdır süresi?
Sarmaş dolaş gördüm ikimizi rüyamda
Mest oldum saçlarına gözleri çekik kız
Gerçekte sevmezken beni rüyamda en çok sen sarılıyordun
Gözlerime hayranlıkla bakıyordun
Ellerin sıkıca sarmıştı beni ince ve narin
Duygularım şaha kalkarken senin kokun içinde
Şairler ölsede devam eder şiirler
Zaten şairlerde bunu isterler
Şiir ehli okurken bir şiiri tek solukta
Şiirlerin hepsi anlam taşır sonsuz boşlukta
Her şair bir bahriyelidir açılarak engin denizlere yelkensiz
Tüpsüz dalar denizaltına aramaz bir parça nefes
Bunca dümen döner ararsın samimiyet
Samimiyetsizleri bile uyarmaya edemezsiniz niyet
Varsa yoksa o bu şu
Bu sinsiliğini kıskanır görse çakallar yurdu
Menfaatin yoksa selam bile vermezsin
Sen selamı bile adamına göre verirsin
Seni istiyor gönlümüz çık gel hadi
Arıyoruz dört yanda ey sevgili
Değiştin mi bilmem görmeyeli
Arıyoruz işte sevgiyle seni
Tek gül sensin bu alemde
Bir deli paranoyak oldum artık
Şüpheciyim her şeyden
Metafiziğe inanıyorum mesela
Ama ne anlamı var ki
Ölü bir adamla metafizik nedir ki?
Şimdi bir şiir yazıyorum
Üzgünüm dost bir sigara yaktım
Son geceyi belki böyle kutladım
Sevecen değil dünya ve hayat
Güldürmüyor çoğu zaman dost meclisleri bile
Erken değil bu çaresiz hıçkırık
Gözlerim yaş oldu deniz gibi hemde
Seni sensiz yaşıyorum
Sen ve ben hep birlikteyiz
İçimde uhde kalmış bitmeyen bir hasretle
Seni sensiz yaşıyorum
Yoksun ama varsın aslında
Ve ben akıldan uzağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!