Ben çocukken
Para nedir pek bilmezdik
Çikolata filan yemezdik
Ben çocukken
Ne garip şu zaman
Herkes kusursuz
Mumla arasan
Bulamazsın şuursuz
Herkes alim olmuş
Tüfek icat oldu mertlik bozuldu
Rüşvet icat oldu hukuk bozuldu
Para icat oldu dostluk bozuldu
Hepsine sahip olan insan bozuldu
Moda icat oldu iffet bozuldu
Otur, iki çift laf edelim
Şöyle çok öncelere gidelim
Sen yıkılan hayallerini say
Ben yıkanlardan bahsedeyim
Dertleşmeyeli nice zaman oldu
Ruhum parça parça
Duygular bölük pörçük
Anlamlar birbirinden kaçıyor
Konu Halep olunca
Birleşmiyor kelimeler
Dünyanın gözü önünde Halep ölüyor
Halepli çocuğun gözünde insanlık ölüyor
Bombalar zehir kokuyor,
Bir çocuk yarasına Fatiha okuyor
Ey vicdanı kararmış dünya
Söyle sana ne oluyor.
Patlamak üzere olan bir balon gibiyim,
İçimde öyle bir darlık var,
Dalından düşecek yaprak gibiyim,
Ruhumda düzgün esmeyen fırtınalar var
Kalkıp gidecek misafir gibiyim
Yolunda gitmeyen birşeyler var
Ne zor şeydir gerçeği bilmek;
Söylersin başına dert olur,
Söylemezsen içine dert....!
Ne zor şeydir doğruyu söylemek;
Düşmana söylenmez sır diye,
Silkeliyor maziyi zaman
Arınsın diye tozlarından
Hakikat esir edilemez
Çığlık atsa kopacak tufan
Kulakları çınlatan sessizlik
Yürekleri patlatan sukunet
Şu dağın ardında sevdiğim vardır
Arası uzaktır yolları kardır
Dışarım üşüyor içerim hardır
Beni ataşlara atan o yardır
Bahar gelse erir dağların karı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!