Ahmet Karaaslan Şiirleri - Şair Ahmet Ka ...

Bahçede bir apo filiz veriyor
Barış bahçesine girecekmişiz.
Tüm caniler muradına eriyor.
Kimlikten tavizler verecekmişiz.

Bir mangalda birkaç silah yakıldı

Dost, düşman bilir ki Anadolu’nun
Baharı bir başka, yazı bir başka…
Ona tutkun olan her Türk oğlunun
Şiiri bir başka, sazı bir başka...

Yolsuzlukla ün almışız
Batı bizi kıskanıyor.
Bir kula, kul olmuşuz
Batı bizi kıskanıyor.

Adaleti öldürmüşüz

Çocuklara şiirlerimden

Ey göklerin nazlı kızı ay-yıldız,
Rüzgârın mı gelmez, kaldın mı yalnız?

Gitsen de unutup gurbet ellere,
Perişan bıraksan, düşsem dillere;
Bakarım hasretle ıssız yollara...
“Ah o günler!” diye bekleyeceğim,

Sosyete bir ailedenim.
Ben asilim, soyluyum.
Kadife gibidir tenim,
Hem de uzun boyluyum...
İnsanlığıma diyecek yok,
Vermem ama alırım hak.

Vallah şaşırmışım bilmem
Hangi yolda yürüyorum?
Hiç kimseden akıl almam.
Bir çıkmaza varıyorum.

Birgün doğru, sonra yanlış

Bir garip yolcuyum şu yeryüzünde,
Bilinmeze gidiyorum tut beni.
Eğer aşk ateşi varsa özünde,
Kucakla, sarmala sen ısıt beni.

Menzil ırak, yollar çamur, mevsim kış…

(Çocuklara şiirlerimden)

Toprağa bir tohum düştü,
Yağmur ile kucaklaştı.
Güneş dedi: – Uyuma sen
Çok yarar görürsün benden.

GÜLBAHAR

Onca kış geçti de hiç görünmedin
Yüreğime CEMRE gibi gel BAHAR.
Esrik sevdam senin için, bilmedin
Bigane dolaşma yeter GÜLBAHAR…