Boşuna kapımı calipta ağlama
Bu bahar geçti artık başka bahara
Zaten eskisi gibi olmaz uğraşsanda
Dünya yıkılsa affetmem seni
Sen tercih ettin beni başka ele
Yıllarca hayalinle yanıp tutuştum
Aşkına özlemle yollara düştüm
Gönlümü bekletip gözyaşı döktüm
Öptürmedin bana gül yanağından.
Sözlerin hançerdi, yürek yaraladı
Dokunma yarama, dursun içinde,
Alev alev yansın sessiz biçimde,
Sakla gözlerinden, dökme hiçbir şekilde
Yanıp da sönsün, bilmesinler.
Geceye sır verdim, yıldıza sustum,
Cümleler anlatır mı bilemem derdini
Gün gelir herkes öder sana çektirdiğini
Yukardaki ilahi adalet
Saklar sana yüreği senin gibi birisini
Varsın temiz yüreklisin bilsinler saf seni
Yıktılar gönlümü ezdiler hergün
Beni ağlatıp hep siz gülün
Ölünce gelip mezarıma çökün
Ah vefasız dost bildiklerim
Fayda yok kimseden anladım
Kurduğum herşey bir hayal miydi
Ecel çok yakındı zaten belliydi
Yaşım çok genç tamda yirmiydi
Küstüm gidiyorum, ben bu hayattan
Bir gülüş bekledim ömrümce belki,
Bir yıl daha bitti, gün yine döndü,
Kırılan ben değil, bahtsız gönlümdü
Yürekle yazılmış nice söz söndü,
Sessizce geçtim içimden kimse fark etmedi
Ne bir dost aradı, ne candan selâm,
Bir gece ansızın çık gel bana,
Rüzgârı dindir, sar beni sana.
Yalnızlık çökmüş kalbimin canına,
Bir tek sen varsın, gel deyişim.
Kelimem bitmiş, cümlem yorgun,
Bir akşamüstü çık gel sessizce
Kapı çalmasın, rüzgârla gir içeri.
Öyle yalnızım ki anlatamam
Sen gözlerimden okursun beni.
Gördüm seni hastane koridorlarında
Çaresiz gözlerinle bakıyordun etrafa
Belki ben derman idim senin yarana
Keşke gelip konuşabilseydim seninle
Yere çökmüş iç çekerek ağlıyordun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!