Ahmet İdrisoğlu Şiirleri - Şair Ahmet İd ...

Bir hazandı, yapraklar sarımsı,
Tükenmiş duygularım ümitsiz bir geceydi,
Zifiri karanlık, sönmüş küllerimde;
Ağıtlarımda suskun, keşkilerimde yalnız,
Ayalarında buz tutmuş ellerimde.
Mehtap küsmüşçe bana,

Geldiğinde bilinmezliğe yolculuk vakti,
Geri sayım başlamışça yürürsün,
Anlamadan ne olduğunu sanki
Sürünürsün, sessizliğe adım, adım.
Ölümün korkusuyla ürperir, şaşırırsın,
Paniğinle isyanca çırpınırsın,

Bilmiyorum hata mıydı?
Yıllarca med cezir,
İniş çıkışlarda uzun bir yol.

Kimi
Coşkulu dalgalar engin,

Tanıyamaz oldum bu şehri, kaldırımlarında,
Caddeleri dar sokaklarca, çıkmaz,
Görünmez oldu sevgilinin hayali,
Çıkmaz sokaklarında.
Kör etti güzelliğin gözlerimi,
Görmüyorum sahillerinde gezindiğim mavilikleri,

Sabahın kırağısında kırlaşmışça saçlarım,
Ağırlaşmış kanatlarım, özlem yağmurlarında,
Dermansız çırpınışlarda sanki
Soğuğunda kırağıların, katılaşmış kabin,
Ateşinde sevgimin yumuşar mı, bilmem ki?

Isıtan Güneş’im, ölümsü soğukluğumun,
Mehtabım, karanlık gecelerimi ışıtan,
Sevdayla kavrulan yüreğimde yağmurum,
Kum tanelerince savuran, çöl rüzgârımsın.

Tozlu yollarında yaşamın,

SEN HARİÇ


Bu gece biraz buruk yüreğim,
Sebepsizmi, pek değil hani?
Kuluçka tavuk gibi aranıyorum civcivlerimi,

Mavi mine çiçekleri,
Adı gibi mini, mini,
Kısa saplı hani?
Kır menekşeleri,
Aralarında çalılıkların,
Nemli,

‘Kadın sözü ver, yeter’ demiştim bir şiirde,
Sözün, özün, vefanda kadın gibi ol yeter,
Değerini bil yeter kulda olur, esir de,
Sabırlı ol cefanda, kadın gibi ol yeter.

Terk etme sevdiğini, sahip çık sözlerine,

Beklediğim o sabah ayazında seherin,
Ezanında o sabah dualarım senleydi,
Geldiğinde koşmamı görmeliydin haberin,
El sallayıp koşuşum, el sallıyordun bana,
Sarıldın sıcacıktın, okşuyordu ellerin.