“Senli mevsimlerin hepsini ayrı ayrı selamlamış
Varımı yoğumu, ne varsa ümidine bağlamış
Bir müjdene bin adak birden adamışım…”
Ve sen;
Kim bilir şimdi hangi uzak ülkelerin,
Bilmezdik ki, daha henüz...
Geçmemişken bile çocukluğumuz,
Masumane bir bakışla vurulup,
Yoluna başımızı...
Uğruna delikanlılığımızı koyduğumuz...
Ve bir daha, bir daha dolsun diyerek
Viran bahçelerine dönerek tekrar,
Paramparça ümitler mezarlığı gençliğimin,
Yıkık dökük hatıralarında şimdi,
Senden sağ kalmış ümitler arıyorum.
Gülümserken hayalin,
Eski bir resim gibi soluk,
Ve yitik bir hikayedir,
Buğulu gözlerinde hüzün...
Varsın yansın diyorum,
Yansın varsın...
Sen olmayacaksan,
"Duvarlarında ölü adam suretleri bütün evlerin
Kan rengi bir ay doğar, geceye yayılır hüzün
Şairi ölünce yarım kalmış bir şiir kadar öksüzdür
Çıkagelir önüme yıllar öncesinden yüzün..."
Sen ki, ilk ağrısı gözümün,
Saçlarından ödünç bir bahar ver bana,
Son kere yeniden şenlensin içim
Ah, o benim mevsim bilmez,
Bağrında gül bitirmez gençliğim
Yüzünü çevirmişken çoktan toprağa,
Bir de pazarlık mı edeceğim? ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!