Hamdi duymaz…
Seslenirim, Hamdi duymaz.
Can verip de Uçmağlara,
Vardı Ahmet Hamdi Duymaz.
Hiç bükmedi lafı sözü,
Dem çekip de çaldı sazı,
Son türküde kör Albız’ı,
Vurdu Ahmet Hamdi Duymaz.
Türklük için akıl yordu.
Olmaz yere postu serdi.
Vatan diye yanıp durdu.
Kordu Ahmet Hamdi Duymaz.
Anlamazdık hallerini.
Tutamazdık dillerini.
Kimse bilmez yollarını.
Zordu Ahmet Hamdi Duymaz.
Fırtınaydı, esti durdu.
Şimdi gönlümüzdür yurdu.
Bu davanın deli kurdu,
Merdi Ahmet Hamdi Duymaz.
Hükmü yoktur sözümüzün.
Teli kopuk sazımızın,
Oldu artık hepimizin,
Derdi Ahmet Hamdi Duymaz.
(16.07.2010)
Bahadır ÇelikbaşKayıt Tarihi : 16.7.2010 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vatani görevini yerine getirmek için çıktığı yolda yaşamını yitiren, değerli dostum ve dava arkadaşım Ahmet Hamdi Duymaz'ın anısına...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!