Küçük yaşlardan itibaren şiire karşı içimde tarifi zor bir hayranlık vardı
Başlangıçta yalnızca kulağıma hoş gelen dizeleri biriktirmekle yetindim
Şiir yazmayı ise bir oyun gibi görüyordum
Zamanla fark ettim ki bu yazdıklarım
Yalnızca kelimelerden ibaret değil
İçimde biriken duyguların, acıların
Ve en çok da söyleyemediklerimin bir diliymiş
Yaş aldıkça
Hayatın yükü arttıkça
Şiir, benim için bir kaçıştan çok
Bir varoluş biçimine dönüştü
Artık günlerimi sadece şiir okuyarak geçirmiyor
Kendi içimdeki boşluklara da şiirle dokunmaya çalışıyorum
Bugün geldiğim noktada
Şiir yalnızca bir ilgi alanı değil
Benim için bir yaşam biçimi
Kendimi en iyi ifade edebildiğim alan
En çok da sustuklarımı konuşturabildiğim yer
Şiir artık bende sadece bir yazı değil
Bir yara gibi taşıdığım
Bir nefes gibi ihtiyaç duyduğum
Ve en çok da ruhumu hayatta tutan en derin şey
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!