Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

OLMAZ

Aşk olmazsan hasret ol
Seni başka içen olmaz
Gül olmazsan çöl ol
Seni başka geçen olmaz

ÖLMEYECEKSİN ÖMRÜMDE

Hiç solmayacak bir gülsün gönlümde
Ve hiç ölmeyeceksin ömrümde

ÖLMÜŞÜMÜZ YOK GEÇMİŞİMİZ VAR

Yaşarsa insan yaşar, ölen hayvandır
Bugüne insan kalanın geçmişi insandır

ÖLÜ BEKLEYİŞ

Toplanıp da dostlarım bir gün
Gelip başucuma dursalar
Öldüğümü hatırlayıp o an
O eski baharda

ÖLÜM

Pişmanlıkların hasadıdır hüzün
Ve yaşamın harmanıdır ölüm

ÖLÜMDEN ÖTESİ

Ne bilim işte
Keşke ölseydi
Kısaca bensiz yaşadı de

ÖLÜMSÜZLÜKLER KAYBOLUR GÖNÜLLERDE

Biz gönüller biliriz
Kâinattan büyük
Ve ölümsüzlükler biliriz
Kaybolur gönüllerde

ÖLÜMÜNE

Ben midir gönlünde benli dilber
Bülbülüm kafeste senli dilber
Can verip her an ölecek kadar
Sevmişim seni o denli dilber

ÖLÜMÜN KEFENİ YAŞAMIN GÖMLEĞİ

Ölümün kefeni
Yaşamın gömleği olayım da
Sen beni o zaman gör

ÖLÜNCE DE SEVECEĞİM

Ölünce de seveceğim
Toprak olan tenim
Sen olan canımdır