GİRMİŞ GÖNÜLLERE YÜZER ZEYNEBİM
Zeynep bu güzellik var mı soyunda
Elvan elvan güller gezer boyunda
Tuba ağacında, kevser suyunda
Girmiş gönüllere yüzer Zeynep’im
GİTME KAL DERMİŞ GİBİ
Sevmişim seni dermişim
Bir gönül vermiş gibi yap
Bekle gelirim dermişim
Gitme kal dermiş gibi yap
GİTTİĞİNİ BİLMESİN GÖNLÜM
Gidiyorsun
Kal, gitme
Ayaklarınla git, kalsın gözlerin
Gözlerin doğsun gözlerimde
GÖKTE DURDUĞU GİBİ DURSUN YILDIZLAR
Ceyhan Savrun’u içiyor ben seni içiyorum
Aya düşüyor yüzün gözünü seçiyorum
Gözlerinde güneşi, ışığında yakışını içiyorum
Demledim bende seni ey yar
GÖKYÜZÜ VE YILDIZLAR
Sen kadını yıldız yaptın
Ben de yıldızları güneş
Gönlümü gökyüzü yaptım
GÖNLÜMDE GÜLLER BIRAKTIM
Sayfalardan büyük gönüller bıraktım sana
Gönlümde güller bıraktım
GÖNLÜMDEKİ GÜLLERİN DİLİYİM
Âşık bülbüldür
Aşk ise güldür
Gönlümdeki güller söyler bana
Güllerin diliyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!