Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

BEN YANIYORUM SEN TÜTÜYORSUN

Farkında mısın bilmem
Ben yanıyorum
Sen tütüyorsun

BEN YOK DERİM SEN VAR İSTERSİN

Kargılıktan nar, Ağcadağ’dan kar istersin
Ben yok derim, sen var istersin

BESLESEM TUZ İLE SENİ

Sen bir ırmak olsan
Ben de bir deniz
Beslesem tuz ile seni

BİLDİĞİM YOK

Boyu yok sevmenin
Boyutu yok
Yaşadığım yok, öldüğün yok
Az gittim uz mu kaldı

BİLDİĞİN GİBİ BİL YİNE

İlk bugün kandı pınarlarım
İlk bugün yandı akarlarım
Oysa
Kendim kanacaktım

BİLDİĞİN GİBİ DEĞİL

Asılırsan yaşayamam diyorsun
Benim senden başka asıldığım mı var

BİLEMEDİM NASIL ANLATSAM SENİ

Kırçiçeğim desem gönlümde biter
Baharımsın desem bağrımda tüter
Sevdiğimsin desem güllerin yeter
Bilemedim nasıl anlatsam seni

BİLME

Öyle bir gecede
Öyle bir gündüzdeyim ki
Gözlerini benim kadar bilemezsin
Bilme

BİLMİYORUM NERDENİM BEN

Ergenekon’u deldik dediler
Orta Asya’dan geldik dediler

Demir dağları yıktık dediler

BİLSEM Kİ

Bilsem ki damladı yağmur susuz topraklara
Kuruyan dudaklara aktı pınarlar
Kar yağdı kor düşmüş yüreklere
Ve ışıklar karanlığı deldi