SON GİBİSİN
Güneşi doğmamış gün gibisin
Hem ilk gün hem de son gibisin
SÖNMEYECEĞİM
Ölürsem bir daha ölmeyeceğim
Yanarsam bir daha sönmeyeceğim
SÖNMEYEN ATEŞ
Güneş de yandı hiç sönmedi
Yanmaya beni de çağır
SÖNMEYEN ATEŞ OLUR YANARIM SANA
Hasret olmasa
Aşk olsan
Assalar beni kalbinin darağacına
Bir de ateşinin nar ağacına
SÖNMEYEN IŞIK GÖRDÜNÜZ MÜ DE
Yanıp da sönmeyen bir kul gördünüz mü de
Ateşinde bir ışık taşıyor
Etrafında aydınlık var de
Onun ateşinde yanan var mı ey insanlar de
SON NEFES
Son balyoz da indi sabır taşıma
Zirvesindeyim suskunlukta sınırın
Saklanmaya gelmez artık bu sevgi
Kabuğuna sığmaz bu yürek
SON NOKTA
Kalbinde gedikleri değil
Tel tel sevgilinin
Sarı saçlarını saydı
Eylüllerden geldi
SON SÖZ
Ben bir deniz dibiyim
Derinlerdedir yerim
Ben bir deniz gibiyim
Fırtınalar çıkarsa derim
SONSUZ AŞK
Dalın isem gülüm gibi sar beni
Gül bahçene kilim gibi ser beni
Andan zamana günü taşıyalım
SONSUZ AŞKIN MAVİLİĞİ
Umutların gök kuşağında
Saçlarına toka taktım
Gemileri batırdım gözlerinde
Güneşi yaktım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!