Ahmet Gürlek Şiirleri - Şair Ahmet Gürlek

SEVDİĞİNE GİTMELİ

Yaşamaktan hoşlanmalı insanlar
Deveye binmekten değil
Sevdiğine gitmekten hoşlanmalı

SEVDİKTEN SONRA

Biz hiç yaşamadık ki
Bir güzeli sevmeden önce
Ve hiç ölmeyeceğiz
O güzeli sevdikten sonra

SEVENLER KALBİNE YAZDI

Mecnun çöle, Ferhat yola yazdı
Çok sevenler kalbine yazdı

SEVGİLİ NEFES NEFES ALINIR

Sevgili nefes nefes alınır
Ney diye
Kadeh kadeh içilir
Mey diye

SEVİLDİĞİNİ BİL

Bil ki,
Neyse bilme
Ağlayıp da gözyaşını silme
Sevmek bilmekten iyidir bilme

SEVİLDİĞİNİ BİL YETER

Seni içtim mey diye
Nefes nefes aldım
Gülümsün
Sana dal olayım

SEVİLENE SEVDA SEVENE AŞK

Gök mavi dal yeşilmiş bir zaman
Ve sonra...
Karaya dönmüş gökler
Toprağa düşmüş yaprak

SEVİNCE ÖLMEMELİ İNSAN

Benzeri olmamalı insanın
Gül gibi
Sevince ölmemeli insan
Bülbül gibi

SEVİYORUM GÜNDÜZ GECE

Gündüzü olan geceye gitmez
Biliyorum uzun ince
Seviyorum gündüz gece

SEVMEK GÖNLÜN BORCUDUR

Tek organı midesi mi insanın
Düşün ki sevmesini bilen kalbin
Düşünmesini bilen bir aklın var