Ahmet Güllüce Şiirleri - Şair Ahmet Güllüce

Zaman bir ölü deniz, saatler durgun

Gecede bir gündüzde,dem hep aynı dem,

Burda ölmek değil de ölmemek korkum,

Hasret kaldım öz sılaya

Beytullaha varamadım

Mis kokulu örtüsünü

Tutardık düşenin koşup elinden

Gardaş şimdi bize ne oldu böyle

Anlardık garibin mahsun halinden

Koklardım toprağı,taşı,ağacı

Koklardım her yanı vatandır diye

Var mıdır gurbetten daha bir acı

Yarim beni hiç çağırma

Gelmeye mecal kalmadı

Mazide ki günler gibi

Can Hüseyini aldığından beri kerbela

Kaç okundu söyleyin ey camiler kaç sela

Dile gel ey minarem dile gel arşı ala

Bir bana vefası yok şehirlerin,

Yığınlar içinde bir benim yalnız.

Sürmedim keyfini bir gün kaderin,

Varlığın eş olsa zemheri kışa

Bahara meyletmem yaza meyletmem

Muhabbetin katık olsunda aşa

Çekmeden bu yolda çileyi,ahı

Bir ömür devranı sürsen ne fayda

Özünden bulmadan sen Beytullahı

Öksüz sevdaların bekçisi gözlerinden

Belli ki sen bu dünyaya ait değilsin

İnciten nedir seni bilmem ki derinden