Hep aynı reçete aynı tarife
Bu benim derdimi çeken anlıyor
Hangi söz yeter ki bunu tarife
Secde et ki en makbul saatinde gecenin
Sırları ayan olsun ilahi bilmecenin...
Necis bir taharete çekti gönül çekti rest
Çaresiz bir aşkın eline düştü
Denilen sen misin yoksa ben miyim?
Umudum bahtımla ne çok dövüştü
Beni halden hale koyan bu sancı
Bir gün gelir pişman olur mu dost dost
Derdimi anlatsam çoğu yabancı
Mevsimi bitince solar yapraklar
Bahara doymadan göçtün de gittin
Gel diye bağrını açtı topraklar
Bülbüldüm bir gülün terennümünde
Zayoldu bu hayat beyhude geçti
Özlemin ağıttı dilde her günde
Gönlümden huzuru gözümden yaşı
Silmeyi öğretti yokluğun bana
Adı hasret olan bir arkadaşı
Gül deme; gülecek hal mi kaldı ki
Tutunacak bir tek dal mı kaldı ki
Öpüp koklamaya gül mü kaldı ki
Şu kara ömrümün bitmez dumanı,
Yol vermez bahtıma yare gideyim.
Dur desem feleğin yoktur imanı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!