Her şey yok olup gidiyor...
Zamana tutsak ömür..
Ateşe atılan kömür..
Dudaktan çıkan söz..
Yolunu bulan su..
Ferini yitiren göz..
Bir yer vardı hayalimde gezinen.
Eski bir Antep evi...Eskilerden.
Zamanın vurduğu ağaç gölgeleri.
Yıkılmış bir yedi veren asma bağı.
Esaret kokuyor sokak lambası
Gülüşün diyorum gülüşün
Sonsuz bir aşka kalkışmakta
Rotası notası belli olmayan
Kim bilir kaç asır daha girecek ruyalarıma
Senli düşlerin kızılı ufukta
Bülbüle kuş deme gülün dalı inçinir
Hasretin diriliştir gönül bağında
Gönlüme buz döker çöl serabında
Hasrete dert etme çul pazarında
Kul bu yandıkça çilede pişer
Gafletin demine girmeden bilen
Yüreğiyle ağlayan özüyle gülen
Hızır gibi anında imdada gelen
Semsi Tebrizi gibi dostun olsu
İlk bahar güneşi gibi gülen
Sana yine elveda Mekke...
Kavuşmak gibi ayrılığa da Elhamdülillah..
Sen sevirin kokusunu
Sakla ümmeti Muhammed için.
Bir arada olmasakta...
Ruhumda aklımda sol...
Bilirmisin Ağırlığı belli olmayan
"DÜNYA Yere düşenler kendilerine geldiklerinde artık başka bir insan olurlar.Bu kaçıncı kertik yüreğe atılan artık eskisi gibi değilm...
A.ERDOĞAN
01.AĞUSTOS 2024
Gurbette anılar ya bir kuru yaprağın üzerinde
Ya da sesini unuttuğum yüzlerde
Ne çok acı var sessizlik içinde
Hayy'dan gelmiş hu'ya biçare
Gelmişi geçmişi dönerken mizane
Aklımda ne dün ne bugün ne yarın
Belli belirsiz bir gümane yürümekte
Batan güneş teselli ise
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!