Hangi toprak sevmez baharda yağmuru
Ben yağmur demeliyim sana.......
Gözlerden boşalan yaşlarla kentin yıkanan yalnız kaldırımları değil midir
üzerinde gezdiren bütün bir ömrün selini
Sabah oluyor bak bu şehirde
İyilikle bakarsan iyilik görürsün
Şer ile gezersen şerlik bulursun,
Vaktinde ötmezsen keserler başı,
Zamanı gelmeden toprak olursun.
Pimi çekildi özlemlerimin.........
Kaybolan sevdaların kentini yakabilirim her an
Soluk yüzlerin geldi ilkin aklıma
zemheri gecelerinde mütevekkil çocukların yüzü gibi
Anladım sen kimsesiz, sokak çocuğu suretinde de yine sendin.
Hani çöpe attınya verdiğim gülleri
Üzülme
Göreceğin günlere say
Sevgim yaşamadıysa hiç gönlünde
Aldırma
Ağlarım artık bu da bana düşer
Ben bir bülbül olsam
Gezsem dağdan dağlara
Bir bahçe bulsam konsam bağlarına
………. Şakısam seherlerde
Ben bir bülbül olsam
Hayat mı bana tutunmaya çalışıyor
Ben mi hayata
Kara kara olabildiğine kara bir yel sarmak üzre
Bir ben görüyorum …
üçler, beşler, kırklar, yediler, aşkına;
aşkın aşkına,aşık olduğunun aşkına
uzatma bukadar vuslatı
vuslatada kalsın benden birşey,
Gel ya tut ellerimden, çek beni kendine
abad et.................
paylaşmalıyım sevgimi doğan günle, suda balıkla,
koklamalıyım her açan çiçeği,dolmalı ciğerlerime taze bahar,
ben her şeyden ve herkesten önce görmeliyim güneşi
bana ait olmalı bütün sevgiler,sevilenleri ben sevmeliyim
karşılık beklemeden..........
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!