15 yaşında okulla gidiyor
Yıldızları paltosuna asmış
O büyük bir komutanmış
Ben onu göremedim
O bizi göremedi
Ama kalbimizdende ayrılmadı
Mecul yollardan kurtaran oydu
Ölüm yaklaşıyor her şey merkeze bana yaklaşıyor
Soğuk ve karanlık bir o da dayım sanki
Dört bir yanımı sarmışlar geliyorlar
Ölüm ve zaman
Ecel ve yaşlılık
En azından yanlız deyilim
Kar tanelerinin arasından
Meleklerin arasından
Sılyrılıp geçtim
Kar taneleri kirlenmesin
Melekler irkilmesin
Karın getirdi sesizlik bozulmasın
Yazdığın mektubun satırları arasında yaşıyorum
Yazmayı bilirim
Okumayı bilirim
Veda etmeyi öğrenemedim küçüklüğümden beridir
Bizim vedamızda gözyaşlarıyla oldu her aşk gibi
Çayı şekersiz
Kahveyi acı içeceksin
Herşeyi oldu gibi seveceksin
Hayatı toz pembe görmiyeceksin
Renkleri öğreneceksin
Kırılmış oyuncak hatırası bu
Eskimiş battaniyeye sarılkış çocukluk turşusu
Bu çocukluk tutkusu
Maskeli çocuklarız herbirimiz
Büyümüşüz
Ruhumuz büzüşmüş
Gözlerim semada yüzüyordu
Sözlerin ise gönlümde yüzüyordu
O sırada bir yıldız kayıp gitti
Göz yaşlarımın gitti yöne gitti
Ama tutum bir dilek tutun
Bırak madım umudumu dileğimi bırakmadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!