Ben Utanır sıkılırım
Kenarda sesizce ağlarım
Yanlıız başına hıçkıra hıçkıra ağlarım
Aks eden sesimle bir hiçliğe ağlarım
Beyaz duvarlar mendilimdir
Göz yaşlarımı onlar bile bilir
Kar tanelerinin arasından
Meleklerin arasından
Sılyrılıp geçtim
Kar taneleri kirlenmesin
Melekler irkilmesin
Karın getirdi sesizlik bozulmasın
Bir çocuk ağlıyor
İnci taneleri birer birer dökülüyor
Her inci e başka bir ceset yansıyor
Molozların üstünde
Cesetlerin karşısında olunca
İnsanın gülesi gelmiyor
Bu gün saatlerden yaz
Duygularım bir ayaz
Manasızlıkların içerisinde mana bulmaya
Yola çıkmak için bir rıhtım bulmaya
Yemin ediyorum seni bulmaya kayıp ruhum
Umudum dur ki sende beni arıyorsun dur
Baharı bekleriz belki de göremeyiz
Yıllara zindan olabiliriz belki de
Sabahı göremeyiz
Yıllar geçtikçe
İki elim yetmediği den
Aşk aleviyle yanmış bitmiş bi oğlan
Büyülen miş büyülenmiş
Demirlere zincilenmiş
Fena bihaldeymiş
Nutku tulmuş
Ufka yutulmuş
Her çocuk masumdur elbet
En kötüsünün bile
En güçlüsünün bile masumdur elbet
Her çocuk aciz ve masum doğar
Yıllar bizi iyide yapar
Kötüde yapar
Yazdığın mektubun satırları arasında yaşıyorum
Yazmayı bilirim
Okumayı bilirim
Veda etmeyi öğrenemedim küçüklüğümden beridir
Bizim vedamız da gözyaşlarıyla oldu her aşk gibi
Bahardan sonra tek kalan sonbahar
Kör olmasan da gerçeğe baksan gözlerin yanar
Gençliğe çekilmiş sopalar silahlar
olmasa da kapatılsa da unutmicaz bekliyecez
Yollar meclis kapıları haklıların kampları
Belki nesillerce belki de günlerce beklicez
Çayı şekersiz
Kahveyi acı içeceksin
Herşeyi oldu gibi seveceksin
Hayatı toz pembe görmiyeceksin
Renkleri öğreneceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!