Ahmet düşmüş.
toprağa, buza,
düşüş o düşüş,
uykuya.
soluksuzluğa,
sonsuzluğa,
koyulmuş,
ardına bakmadan.
geriye,
bıraktığı
tek serveti,
kar beyazı.
kefeni buzmuş,
tabutu soğuk,
yüreği güz olmuş,
kalanlara.
peki Ahmet'e ne olmuş?
adı Cömertmiş,
"yalnızlık" olmuş.
sonrası,
kara kışa,
soğuğa,
ve Yaradana teslim olmuş.
Kayıt Tarihi : 30.1.2016 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Ahmet Seğmen" adlı babamın kirvesi olduğu köyümden olan kişi, çocukluktan sonra akıl sağlığını kısmen yitirmişti... Çaybaşı, Akbaba Köyün! den, Ünye Merkeze 45 km mesafeyi, sürekli yürüyerek gidip gelen bir kişi idi... Asla araca binmezdi... Geçtiğimiz günlerde maalesef aşırı soğuklar nedeni ile yolda donarak can vermiş... Anısına yazdığım bir şiirdir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!