Sanatlar içinde şiir en garip...
Bileni de yazar bilmeyeni de
Kefen niyetine efkara sarıp
Öleni de yazar ölmeyeni de...
Kimi Çin Seddi’ni yıkar kalemle
Güneşimi çaldı çektiğin perde
Geceleri yoldaş seçtim bu gece
Bir kaşın havada, gözlerin yerde
Surat köprüsünden geçtim bu gece
Sen benimsin ben senin, hep öyle kalacağız
Bir beni tut aklında, başka isim anmak yok !
Ve biz sonsuza kadar hep emin olacağız
Sevgiden şüphe etmek, sorgulamak, sanmak yok !
Yoluna yoldaş eyle, şeker eyle çayına
Unut diyorsun ya, bu mudur çözüm ?
Mümkün mü nefesin unutulması !
Sen her gece doğan aysın ah gözüm
Benimki ezelden ay tutulması
Taammüden geldin girdin kanıma
Bir gün uyanırsın tatlı düşünden
Yalnızlık yolundan geçtiğinde gör
Beş kez ısıttığın çorba peşinden
Yudum yudum azap içtiğinde gör
Sonra bir bakarsın eskimiş yeni
Uyudum uyandım mevsim değişmiş
Günleri su gibi içtiniz yıllar
Zaman saçlarıma şerhini düşmüş
Bütün siyahları biçtiniz yıllar
Sevdalardan bile çabuk bittiniz
Şiirler yazarken, senin adını
Anmayan bir şair yok hükmündedir
Sen ben varız artık asrın kadını
Zühre ile Tahir yok hükmündedir
Ne güzel rüyaydı, bana aittin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!