Ahmet Çetin 2 Şiirleri - Şair Ahmet Çetin 2

Sen ki; savaşın kartalı barışın güvercini.
Bu uğurda döktün kanını; verdin son nefesini.
Hamzanını mirascısı Alinin Zülfikarı.
Dosduna dostsun ama düşmana bir felaket,
Er Meydanında kahraman teksin özel harekat.

Çorumun çorumlunun medarı iftiharı
Felaketler bendi hak gönül sultanları
O yüce resulün biricik can dostları
Sheybi rumi Ubeydi gazi Kerebi gazi

Hıdırlık camiinden üç nur direklenir.

Her an kalbimdesin bitmeyen sevdam.
Bir an bile dinmeyen zevkli cefam.
Arım hayam namusum şerefim atam.
Sensiz cennet bile haramdır vatanım.

Vatan gibi diyar olmaz ana gibi yar,

Sevdan bir kıvılcımdı hayallerimde, ruhumda
Birden patladı, bir volkan gibi kalbimden damarlarıma.
Yayıldı vücudumun tüm hatlarına,
Daha genç yaşlarda, bu taşlı dikenli yollarda,
Düştük vatan sevdasına...
Söz konusu vatansa gerisi teferruatı öğrettiler,

Ben Aliyim Ali benim
Canlar nerden gelir bilmem.
Kerbela toz duman oldu.
Ferman nerden gelir bilmem.

Yezid belasını buldu.

Bazı güzellikler vardır,
Her ne pahasına olursa olsun
Asla vazgeçilmez.
İşte sen o sun...
Diller yalan söylesede gönül laf anlamaz

Sen rahat uyu ey şehid kardeşim.
Sen ve ben tek kaldık sırdaşım.
Birde unuttum var bir sınırtaşım.
Bozulmasın diye canını verdin

Keşke bende verseydim bu aciz bedeni.

Yıldızı resulullah hilali Allah.
Rengi kanımızdan sonu şehidullah.
Dalga dalga rüzgarın der zikrullah.
Gönderin hakimisin yüce bayrağım.

Dile benden ne dilersin.? emrim başım üstüne

Yıl bin ikyüz doksan dokuz aylardan temmuz
Bir fidan dikildi anadolunun kutsal topraklarına
Bu fidan büyüdü dağ gibi bir çınar oldu
Kökleri arzın merkezinde dalları semada...!
Gölgesinde duranın da haddi hesabı yoktu
Sinsi tuzakların hedefi oldu ve....

Ey bu alemi cihanı yaratan rabbim.
Kendimi adasam kabül edermisin
Sana layık bir kul olmak isterdim,
Bedenimle ruhumu temizlermisin.?

Kurbanlıklar bizim kerameti senin