Ahmet Çetin 2 Şiirleri - Şair Ahmet Çetin 2

Hasretine dayanmadı yüreğim.
Ben affettim sende affeyle beni.
İçimdeki hasretin bitirdi beni.
Ben affettim sende affeyle beni.

Kinin yeri yoktu benim gönlümde

İlk feryadımın tesellisi
İlk nefesimin öncüsü
Son nefesimin bekcisi
Sevgi ve şefkatin sönmeyen meşalesi.
Muhabbette ve şefkatte teksin canım anam

Duvarın dibine vardım.
Çocuklar gibi ağladım.
Hani benim olacaktın
Sözlerimiz böylemiydi.

Düğününde yağmur yağdı.

Neyine güvenirsin ey gafil nefsim.
Senin aslın bir avuç su değilmi dir.?
Gururun arşa yükselir çekerde gider
Küçücük bir mikroba yenilmez misin.

Nefis olmasa idi imtihan olmaz dı.

Zifiri karanlıkrların aydınlık ve güler yüzü.
En sıkıntılı anında söylersin en tatlı sözü
Sönmesin ruhunun hizmet meşalesi.
Tükenmiş umutların daim umudusun sen.
Tatlı tebessümlerdi açan gül gibisin sen

Sen Şehit düşeli tam onbir yıl oldu
İçimdeki hasretin hiç dinmiyor baba.
Bizleri bırakıpta nereye gittin
Gözyaşımı kimseler silmiyor baba.

Her gün el sallayarak seni uğurlardım.

Gelin ey takva sahipleri buyurun meclisimize.
Bir gözyaşı çetesi kuralım ağlayalım gizlice
Ne bir ölü, ne yaralı,nebir can incitilsin
Kipriklerden süzülen rahmet rahmana gönderilsin.

Nazarı ilahide bulur ancak bu yaşlar değerini

Bir değil yedi cihana adeletin bedeldi.
Adalet denince akla Ömer Faruk gelirdi.
Yemende ki kayb devenin hesabını verirdi.
Adaletinin izindedir bu küçük Ömerler.

Adaletin sancağını elinde tutan bizler

İşte Çanakkale İşte meydan.
Karmaşık duygulardayım,
Sevinç mi hüzün mü ne desem /
Bir neslin varolma mücadelesi bu,
İşte Çanakkale işte meydan..
Ya rabbi ne büyük bir imtihan ….!

Ana kutsal
Baba can.
Evlat meyve,
Yar namus

Din,iman