Ahmet Çağatay Şiirleri - Şair Ahmet Çağatay

Denizinin maviliğini,
Sahilinde midye-bira ikilisini,
Kalabalık caddelerini,
Karanlık kuytu köşelerindeki piçlikleri,
Çarşısında kaf-kaf çeken sesleri,
Sıcacık havansını..

Çok özlüyorum seni...
Seninle geçen mutlu günlerimi,
Gözlerindeki gülümseyişi,
Dudaklarındaki kırmızılığın tadını...
Alışılmadık sevişlerini,
Hiç olmadık zamanlardaki beklenmeyen davranışlarını...

Herkez çalışırken cennet'te yer edinebilmeye,
Benim tek istediğim yüreğine girebilmekti...
Benim tek cennetimdi senin kalbin!
Hiçbir çaba sarf etmedim girmek için,
Elalemin piçlerini bedeninde soktuğun yerlerine! ...
Benim tek istediğim girebilmekti yüreğine..

Hüzün çöktü gecelerime,
Gözlerim bitap oldu kan kusmaktan her gece...
Yüreğim ellerimde,
Geri geleceğin günü bekliyorum;
Boş ümitlerle...

Tut eLLerimden bırakma beni,
Uykusuz geceLerimde dizLerinde uyut beni,
Gökyüzünün maviLiğini,
BakışLarınLa öğret bana,
Aşk'ı anLat sevgini göster bana...

Seni özlediğim zamanlarda yokluğunu kokluyorum...
Senin kadar sarmıyor,
Yokluğun beni...
Hasretin takıldı aklıma,
Çek git dedim;
''Gidersem yokluğunu kim hatırlatır sana'' dedi...

Ölüm notaları çalıyor kulaklarımda,
Göz kapaklarım inatla ritim tutuyor o notalata...
Sanırım geldik artık filmin son kısmına,
Final sahnesini oynuyor bedenim hayat denen bu filmin...
Böyle bitmemeliydi...
Her filmin sonu mutlu biterdi;

Pardon adın neydi senin?
O kadar uzun zaman oldu ki; sana adınla hitap etmeyeli...
Bütün sevgi sözcüklerini ezberlemiştim oysa;
Her gün içlerinden birini sana kullanmak zorunda hissettiğimden olsa gerek...
Bakarmısın? Hala söylemedin bana ismini...
Birlikteyken iyiydi de, şimdi nasıl derim sana ''sevdiceğim bakar mısın? '' diye.

Ben gözlerindenyaş akmasın diye; sevdim seni...
Ben seni sevdiğimi cümle âlem duysun diye, boşalttım kağıtlara mürekkebi...
Kalbin kırılmasın diye; yataklarda anlatmadım sana aşk'ı...
Sevenin değerini bil diye; mutlu ettim seni...
Sen gidipde kalçalarını geliştirirken orda burda, onunla-bununla...
Ben;

Aynı şarkıyı her dinleyişte tekrar tekrar ağlamakmış aşk...
Geçmişten kalan mutlu bir fotoğrafa her bakışta;
Sevgiyle/nefreti aynı anda yaşamakmış...

Karanlıklarda yanlız kalıp, yıldızları izlerken onu görebilmekmiş aşk...
Gözlerini kamaştıran mehtabı onsuz izlerken, yanlız olduğunu anlamakmış...