Selamı sabahı neden kesersin
Sevgi bağlarına hazan mı düştü
Ne ettim ki bilmem neden küsersin
Dostum aramıza ayrılık düştü
Ben umutlar yolcusuyum giderim
Gönlümün sahibi cananım canım
Sevgi kapınızın pası silinsin
Yanağında güller gülücük saçsın
Kalksın yüzünüzün yası silinsin
Mutluluk dediğim seninle olur
Baharda açılan güller gibisin
Bülbül gibi seni seyrana daldım
Kalbinle yüzünle melek gibisin
Baktım gök yüzünü seyrana daldım
Uzaktasın şimdi yıldızlar gibi
Bir dönüp de gerilere bakarsan
Koskoca bir ömür boşuna geçmiş
Şu dünyanın devranına bakarsan
Her şey yalan ile bir hiçmiş
Kim sürmüştü demi devranı
Günlerim geçmiyor be gülüm sensiz
Neler söylemiştin nerdesin hani
Gündüzler karanlık geceler sessiz
Olmuyor sensizlik nerdesin şimdi
Hayaller rüyalar seninle süslü
Neden bu yalanlar neden bu riya
Nerede insanlar nerede dostluk
Yaşarız dünyada insanız güya
Neden bu savaşlar nerede dostluk
Konuşur diline doyum olmuyor
Basamak basamak ben ortadayım
Ömür merdiveni çabuk bitiyor
Eller sefasında ben çiledeyim
Işığım kararmış gecem artıyor
Havalanıp bana eder eziyet
Seveceksem seni gamı kederi
Atıp bir kenara bırak hemen gel
Geç me den ömrümün bu son baharı
Rüzgara buluta sarıl hemen gel
Güneş olup doğsan gönül haneme
Daha onbeşinde toy bir tay gibi
Arının dizdiği bala benzersin
Gecemde parlayan bir yıldız gibi
Çok uğraştım gerçekleri görmeye
Yalan ağır basmış mümkün olmuyor
Dost bağının güllerini dermeye
Zebaniler almış mümkün olmuyor
Kardeş kardeş ile yola gitmiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!