Dost görünen kara yüzler
Vurdular beni sırtımdan
Yüzüme hep tatlı sözler
Küfür ettiler ardımdan
Melek yüzlü içi yılan
Mecnunun olmuşum sen ise Leyla
Uzat ellerini gel serab ım ol
Açtım ellerimi tanrıya doğru
Kuruyan dilime dualarım ol
Sararıp yaprağım solmadan gülüm
Gider olduk yollarımız bitmedi
Söndü ocak dumanımız tütmedi
Zengin bizi kendisine katmadı
Yaşamın bir oyunumu
Bilmiyorsun bilemezsin
Bu dünyanın taa sonunu
Bilmiyorsun bilemezsin
Kaderinle baş başa kal
Hayat benzer bulmacaya
Bölünür harfe heceye
Bir gündüze bir geceye
Bugün varsın yarın yoksun
Üzülme ki üzmeyesin
Benim her derdimi bir nakış gibi
Bir yerden bir yere işlersin kalem
Sanki kalbimdeki o güzel gibi
Her an elimdesin düşmezsin kalem
Benim dertlerime ortak olursun
Bu koca dünyada her bir kıtada
Dolanırda durur divane gönül
Bazen enginlerde bazen yücede
Terk ederse sevdan acır yüreğim
Yanar bu yüreğim acıyla her gün
Belli bu değişmez benim kaderim
Yanar bu benliğim acıyla her gün
Yelkensiz rotasız Ummanlardayım
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Küllere gömülmüş kalbim köz gibi
Gelmek istiyorum yol vermez dağlar
Dumanım kararmış gönül buz gibi
Amansız bir aşkın esiri oldum
Seni hergün böyle görsem
Saçlarını tel tel örsem
Hayali bir dünya kursam
Senin ile güzel olur
Sevdiğimi bilmelisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!