Ahmet Başkan Şiirleri - Şair Ahmet Başkan

Ben
Şair değilim aslında
Yazarım sadece
Düzensizce
Kafiyelere uymadan
sadece

bir AMEDLİ
boş kovanlarla süsler
çocukluk düşlerini
elindeki şarjör mızıkası olur
kanlı notalar mırıldanır namlusu
kurşun hapsolur bedenine

hani
derler ya
bir varmış bir yokmuş
diye
işte
böyle geçti çocukluğumuz

Ben
çocukluk günlerimi
özledim
Huzurlu,mutlu neşe günleri....
Çelik çomak oynayan oyun arkadaşlarımı,
Her sabah uyandığım da

eski bir aşkın yelkenlisiydi yüreğim
küçük fırtınalardan büyük yaralar aldı
eskidi
yıprandı
paramparça oldu
ve

Demek
çekip gidiyorsun
bütün anıları yok sayarak
cami avlusuna
bir bebeği bırakırçasına
sana

Bizler mutluluğu
Hep farklı yerlerde ararız
Kimilerimiz aşkta
Kimilerimiz sevgide
Kimilerimiz de parada
Oysa mutluluk

Nasıl unutabilirm ki seni
Yaptıklarına rağmen hala kalbimde olduğunu
Yastığımın altında ki resmini
Nasıl unutabilirm ki seni
Gözlerine bakarken
İçimde ki derin sessizliği

ölü sokaklara gömülüdür düşlerim
loş ışıklar altında güneşi beklerken
çığlık çığlığadır baykuşlar
bir çocuk gibi hıçkıran ay karşısında
wahşi bir senfoni diriliyor kulaklarımda
... oysa yol kenarına dökülmüş varoşlardan ibaret

oturuyorum
ıssız bir adada
bazen
gözlerim kapalı
bazen de
yazıyorum aklıma