Ahmet Balkı Şiirleri - Şair Ahmet Balkı

aşkın adı kırmızı
öpüşünden beri
ilk insanın ilk insanı

bu yüzden dönüyor dünya
alev alev için için

"sevgi" dedim.
ilk aklıma gelen isimdi,
kızımız olursa,
"eylül", "su"...

anası

"tak... tak.. tak..."
"kim o..."
"anne ben geldim."
ne muhteşem yanıttır bu
dünyanın her yerinde, dünyanın her dilinde
"anne ben geldim..."

uzak bir şehirdin içimde
sokaklarını ezbere bildiğim,

bulamadım açık bir eczane
yara bandı almak için dizlerime.

herkesin
bana baktığını sanırdım
yeni bir şey giydiğimde
al al olurdu yüzüm
çocukluk işte...

evimizdeymişiz herkes varmış,
çocuk seslerimiz renkli şekerler gibi

terk edilmemiş saksılarında çiçekler
yapraklarında nem.

sizin kuşlarınız vardı
tüyleri renkli
bizim de öyle,
yorulurdu rüzgar kanatlarında
sevinirdi mavi.

yel miydim
bir heykelin
omuzlarına dökülen saçlarında

eski
bir

bütün kar taneleri öpüşerek iniyor
gökyüzünden, telaşsız neşeli.

(şaşırdı bu işe, pazar tezgahında
tahtasından çıkmış paslı bir çivi.)

mavi değildi gözleri
yeşil değildi gözleri
siyah değildi
ela değildi

sarı değildi saçları