Şimdi yirmibeşinde,
Eşşek kadar olmuş, haşa huzurdan,
Büyümeyen sadece kulakları...
Aklı bir karış havada,
Kolay gelebilir oltaya,
Anlaşılmaz söyledikleri,
Geometri okudum üniversitede,
İlham aldım senden, şekilleri öğrenirken,
Düz çizgi bacakların,
Eğik çizgi kaşların,
Dik üçgeni kopya çektim burnundan,
İki yamuk üzwrinde yürürken gördüm seni,
Gel bu akşam,
Dökelim eteğimizde ne varsa,
Sunalım gösterimizi...
Yerinmeyelim eleştirilerden,
Alkışlar ne oldum delisi yapmasın bizi.
Dürüstçe oynayalım,
İkimiz
Kocaman insanlarız
İnadına kırk yıl geriye gitmişiz
Sen bebe, ben bebe
Oynadığımız körebe
Ben senin altını bağlıyorum, sen de benim
Hazırlıklıydım aslında,
En azından,
Öyle görünüyordu dışarıdan bakınca.
Yaşım ve yaşadıklarım hesaba katılınca.
Ne zorluklara göğüs gerdim...
Ne engeller çıktı karşıma,
Döndük sırtımızı hedefe,
Olanca hızımızla koşuyoruz.
Ne olur biri uyarsa bizi,
Söylese yanlış yaptığımızı…
Bu açıkça mutsuzluğa gidiştir,
Dün ‘aşkım’ dediğine,
Rahmetli Hasan dayım,
Çok değer verirdi bana.
Büyük adam olacağımı söylerdi.
Resim çektirmek isterdi benimle arkadaşlarım,
Büyük adam olacağımı düşünürlerdi.
Büyük adam olamadım,
Boşuna aldatma kendini,
Beni kandırma sevdasına.
Cinselliği yaşamak ister her canlı,
Baştan,
Öyle tasarlanmış yaşam.
Ne diye kötülersin cinselliği?
Sağlam bacakların,
Güçlü kasların...
Dikkatini topladın bir noktaya,
Koşuyorsun doludizgin hedefe doğru,...
Kimler kalıyor ardında,
Umursamıyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!