...........'İnsan canavardır patron'
............................Alexi Zorba
insan, şu garip yaratık
kimi elleri küçük ince narin
kimi kocaman çirkin acımasız
'Birini yıkan, neden
yıkmasın bir diğerini'
bir tabuyu yıkmak
....elimden gelmiyor
.................çoğu zaman.
Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Artık yağmur yağmıyor yere
Her yer kurak bir çöle döndü
Toprak kalmadı çatlamayan
Gölgeler fısıldıyor kulaklarıma
Biliyorum gülüyorsunuz bana ama
Doğru söylüyorum, ben gölgeleri duyabiliyorum
Örneğin şu duvara yansıyan dolabın gölgesi
Çok hüzünlü ve yalnızlığından yakınıyor
Sandalyeninki ağlıyor, masadaki saatinki ise
Sensiz cehennemdeyim dedim de
Ben ne bilirim cehennemi canım
Hiç görmedim, hiç acı bilmedim
Ateşi ölçecek
Seni kaybetmenin dışında
Acaba var mı canım
kendine sınırlar çekip
ördüğün dalga kıranlar
kıramaz hiçbir aşkın
....................ihtirasını
ne bilgelik söker aşk da
........ne de deneyimler
mavi gözlerinde gecenin
saatleri alınmış duvarlar
sıradan ikindilerdim
masada buğday sarısı yapraklar
gecenin zülfü üzerime düşkün
sepetinde neler var senin
....seyyar amca
mendil sakız şeker
uzun koca bir torba
boylu boyunca
düşün gerçeğe yansıdığı duvarlar
bilimçlerdeki kuytu gök
o bir hayaletti gecenin kuzgunluğunda
büyüyen mana
siyam ikizi ayrılıklar doğurduk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!