Doğuyor güneş ufkun semalarında umutların.
Geçen yıllara yakılmış,ağıtların ardından.
Damla damla yanaklardan süzülen yaşların.
Hesabı sorulacak mı? vadasız gidenlerden.
-
Durakların en güzelidir,senin bakışların.
Bir Yiğit Vardı Kavganın İçinde.
Sur,Lice,Ergani Üçgeninde
Gözü Pek Sözü Sert,
Devletin Şefkatli Elleriydi.
Ellerini Devlete Sevgi İle Uzatanlara.
Yüreğinde Memleket,Yürüdüğünde Devlet.
Şimdi gülüyor ak bulutlar yüzümüze
Bahar'ın kokusunu serpiyor üstümüze.
Dua eder gibi mırıldanıyorum..
Hem var gibiyim,hem yok.
Çınar'dan kuzu sesleri takılıyor kulağıma.
Kuşlarla,Otlarla,Kuzularla yıkanıyorum.
Çocukken alışkın olduğumuz o samimi kokuları kaybetmenin hüznü ile yıllarımız geçip giderken,
Büyüdüğümüzün farkına varıp varmama arasındaki ince çizgi arasında sıkışıp kalmıştık.
Çocukluk aşkları,büyüme hevesi ve sevdiğimiz insanların bir bir hayattan çıkıp gitmesi,
Ebediyete intikal etmesi bizleri iyiden iyiye kendi sonumuzun yakında olduğunu bilmeye mecbur kıldı.
Aradığımız samimi insanlar samimi yüzler samimi gözler birer birer kaybolurken,
Bir anda karşımıza çıkan samimi insanların varlığı ile içimize yeniden sevgi tohumları saçılmıştı.
Alınsın Tanrı Dağlarının Tozu
Dövülsün Anadoluda Kılınçlar.
Bir Nal Sesi Duyulsun Tuna'dan Volga'dan
İnlesin Cihan Türk'ün Sesinden.
-
Sallansın Kurt Başlı Tuğlar
Merhaba,
Hayatta en acı şey,Merhaba diyerek birleşen ellerin elveda diyerek ayrılmasıdır. Çokca söz ettim,senden sana ait olan herşeyden. Kimseler bilmezken senle yaşadıklarımızı,o anları yad ederek geçirdim hep günleri. Kâğıttan gemileri kaç kez batırdım,kaç kez dilek ağaçlarına bezler bağladım ve Sensiz geceler de hıçkıra hıçkıra ağladım. Bir tutam umut besledim gönlümün en ucra çukurlarında hep hayatın en güzel anına gönderdim sırf sana ulaşsın diye. Titreyen ellerim ile kalemleri sağa sola fırlatıp isyan ettim uykumu bölen o acı seslere. Hasret dirhem dirhem içimi kemirirken ben gözlerinin ışıltısını kaybetmemek için kapatmadım gözlerimi,birlikte nefes alıp verdiğimiz odanın penceresini dahi açmadım kokun terk etmesin diye. Şimdi sen uzaklardasın aramızda olan mesafeler ile katmerlendi hasretin.
Rüyalarımı süsleyen o ışıltılı gülüşlerinin tadı halen damaklarım da, sırtım da duran ayrılık kamburu yorgun düşürüyor ölümlü bedenimi.
Ah Sen Deli Kız
Diyerek gülüyorum beni benden alışına,Şimdi hangi sokakların,caddelerin tozlarını kaldırıyor yürüyüşünde ki endam,hangi yüzler geçiyor kaldırımdan Sana bakarak ve hangi kendini bilmez üzecek seni diye korkuyorum. Ben aslında sen giderken gitmişim kendimden,ben sen olmuşum senle büyümüş senle yürümüşüm.
Buralardan sana özlem dolu sözler gönderiyorum,sevgimi boğçama koyup atıyorum gönül penceresinden tuta bilene AŞK olsun.
Dar geliyor gökkubbe o deniz gözlerine.
Sen Eylül'de gel,ben bahar olurum ellerine.
Dökülsün yapraklar,toprak ananın gögsüne.
Ellerinde pamuk şekerleri,koşuşsun çocuklar.
Kıymet bilmeyenler,düşmesin sevda peşine.
Ne mesafeler engel olsun aşk'ın ateşine.
İkimiz de sevebilirdik,sen benden ben senden başlasaydık.
Kaçamaklı sevdaların adresi,yalın ayaklı sokak çocukları.
Gök yüzüne salınan son uçurtma,tellere takılı şimdi.
Kapıların zillerini çalan,şımarık çocukların gülüşü yok.
Veda olmasa da,ayrılık çok yakın gitmeli bu şehirden senden habersiz.
Birer birer atlayalım üzerinden bulutların,
Fır Fır Fır Dönüyor Devran..
Gücün Varsa Gel de Dayan..
Bir Ana Düşün Yüreği Yanan.
UYUMA TÜRKOĞLU UYUMA UYAN..
-
Döküldü İzmir'de Denize Yunan.
Ve sen gidiyorsun.
Adına yakışır şekilde vedalaşıyoruz.
Güller Menekşeler Savruluyor içimde.
Yıldızlar sıyrılıyor gökyüzünde
Ellerim yanıyor,satırları yazarken.
Parmaklarım tutuklu vedalara.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!