21 Nisan 1927'de Diyarbakır'da doğan Ahmed Arifin babası Kerkük'lü Türkmen, annesi Kürt kökenlidir. Diyarbakır Lisesi'nden mezun olunca Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nde okudu. Üniversite eğitimi sırasında iki kere TCK 141'ye muhalefetten tutuklandı. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. Şiirlerini Türkçe yazmıştır.
Şiirlerinde her zaman A ...
narin...suyun sessiz akması gibi...samimi...sen bilirsin üstadım...en iyisini sen bilirsin...topragı kim sevebilir senin gibi...agacı...ve RÜZGARI...
ahh...o dizeler...LAL olmuş yüregime acıyıp da, içimdeki seni sana anlatan dizeler...terketmedi sevdan beni...
RÜYA BÜTÜN ÇEKTİĞİMİZ,
RÜYA KAHRIM-RÜYA ZİNDAN..
NASIL DA YILLARI BULDU,
BİR MISRA BOYU MACERAM...
BİLMEZLER NASIL SEVDİK BİRBİRİMİZİ,
İKİ YİTİK HASRET,İKİ PARÇA CAN...,
SUS,KİMSELER DUYMASIN,
DUYMASIN,ÖLÜREM HAA!
AYMIŞAM YARI GECEDE,
SENİ BULMUŞAM SONRA..
YAĞAR BİR YAĞMUR SONRA,
YAĞIYOR YEŞİL YEŞİL...
sıcak bir yürek zor ama destansı bir insan benim için ancak böyle duyguları onun gibi yürekli bir insan dizelerde sıralar onun yüregimde her zaman güzellikler içinde bir yeri var olucak