Natur mort sokaklarda gözleri keskin birbiri arkasına dizili oligarşiye protest neşeden kuklalar düzinelerce el ele düzenli yürüyüşteler. Yedi kat her katından milyarlarca hapsolmuş kokular çıkıyor burunlara öylece durduğu yerden. Diz kapaklarına kadar öpücükler görüyorum yollarda duran, üstünde bank ve üstünde yaşayanlar kadar. Kocaman çarklar dönerken evrende iç içe geçirilmiş, shitten doldurulmuş olanlar kapıları tekmeliyor başlarıyla. Burası dibine kadar kenef kuyu kuyu, korkunun kokusundan bahislerim içine sıçanlara bir etap, zor bir oyun. Yalnızca.... değil yükselen ihtirasta var intiharda..
Blood? To be fooled?
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta