Natur mort sokaklarda gözleri keskin birbiri arkasına dizili oligarşiye protest neşeden kuklalar düzinelerce el ele düzenli yürüyüşteler. Yedi kat her katından milyarlarca hapsolmuş kokular çıkıyor burunlara öylece durduğu yerden. Diz kapaklarına kadar öpücükler görüyorum yollarda duran, üstünde bank ve üstünde yaşayanlar kadar. Kocaman çarklar dönerken evrende iç içe geçirilmiş, shitten doldurulmuş olanlar kapıları tekmeliyor başlarıyla. Burası dibine kadar kenef kuyu kuyu, korkunun kokusundan bahislerim içine sıçanlara bir etap, zor bir oyun. Yalnızca.... değil yükselen ihtirasta var intiharda..
Blood? To be fooled?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta