Ahlak mı bozuldu da konuşamaz hâldeyiz?
Sohbet ederken bile, özür dilemekteyiz…
Cehaletimiz mi var, akıllarımız mı dar?
Manalar mı ayıp ta, af dileyecek kadar?
“Af edersin! ” ek olur, eklenir terimlere,
Daha da abes olur, pot katar cümlelere…
Aklına ne geldi de, böyle kullanıyorsun?
Masumca her konuyu, mayalandırıyorsun…
Bir muhterem konuşur, af edersin diyerek,
Lafların arasında, mecaz düşündürerek…
Muzdan bahsedemiyor, af edersin ekliyor,
Mübarek bir meyveden; aklına ne geliyor?
…
(2009)
Kayıt Tarihi : 10.4.2013 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!