Ahlak Çöküyor Şiiri - Muzaffer Uzunkaya

Ahlak çöküyor Ülkemde,
Nereye gidecek bunun sonu.
Hani nereye gittiler,
Mehmetçik yetiştiren anneler.

Bir başlamasın ahlak çöküşü,
Nesiller boyu devam eder.
Sonu hüsrandır o ülkenin,
Korkarım,kaybederiz her şeyi.

Hani nerde besmele ile çocuk emziren,
Abdestsiz gezmeyen anneler.
Haram-helal bilmez oldu babalar,
Annesini,babasını bakmıyor nesiller.

Süreç böyle başlayınca sonu gelmez,
Atasını bilmeyen evladın kendisi de bilinmez.
Herkes yaptığının bedelini ödüyor,
Bunların toplam bedelini ülke ödüyor.

Zengin fakirin halinden anlamaz,
Kendisi tok ya herkesi öyle biliyor.
Zengin ile fakirin uçurumu büyüyor,
Zenginler bir şekilde bedelini ödüyor.

Neden bu hale geldik biliyormusunuz,
İslamın altın gibi kıymetini bilmedik.
Her birimiz sorumluyuz olanlardan,
Biz kendiliğimizden bu hale gelmedik.

Düşmanlarımız boş durmuyor gece gündüz,
Ordumuz savaş veriyor teröre karşı.
Mehmetçik'ler şehit oluyor,ülkemin her köşesinde,
Biz ise hala uyuyoruz,rahat yatağımızda.

Her şey para ile ölçülüyor artık,
Unutmayalımki her şey para ile alınmaz.
Milleti millet yapan değerler vardır,
Onları kaybedersek bir daha geri gelmez.

Modernlik sandık çıplak olarak gezmeyi,
Fakiri,yoksulu hiç acımadan ezmeyi.
Devlete vergi vermeden bolkepçe eğlenceyi,
Sadece maddeye tapıp,maneviyata boş vermeyi.

Bir tarafta ekmek kavgası olanca hızıyla devam,
Öbür tarafta çılgınca bir eğlence ve yaşam.
Biri diğerinin dilinden anlamaz oluyor,
Arada bir çok hayatlar heba oluyor.

Bir savaş çıksa kimi göndereceğiz cepheye,
Zenginler zaten gitmez savaşa,
Fakir de zor gider bu gidişle,
Belki tanka zincirlemek gerekir askeri.

İstediği buydu düşmanın,son adım yaklaştı,
Haçlı zihniyeti,bak işe nasıl karıştı.
Açmak istiyorlar ruhban okulunu,
Hristiyan yapmaktır planları,ülkemin insanını.

Bütün planlar tamam adımlar atılıyor,
Ülkemin toprakları yavaş yavaş satılıyor.
Üç kuruş paraya tamah ediyoruz,
Belki de şehit kanlarını bedavaya veriyoruz.

İstiklal savaşını tarihe yazdıran Mehmetçik,
Abdestsiz gezmeyen annelerin çocuklarıydı.
Şimdi çıplak geziyor sokakta anneler,
Onların yetiştirdiği nesil,hiç kahraman olurmu? .

Yinede ümidim var,son kırıntısı kaldı imanın,
Müslüman-Türk canlanır belki,inanın.
Yeniden şaha kalkar,tazelenir kuvvetler,
Yeniden bizi tanır,terörü besleyen devletler.

Bir kıvılcım yeter,şahlanmak için yeniden,
İslamı iyi anlayalım,kavrayalım derinden.
Budur yüceltecek olan bizleri,bilelim,
Kuran'ı elimizden,dilimizden düşürmeyelim.

O zaman yükselecek ahlakımız,biz düzeleceğiz,
Bir bedenin azası gibi,hep beraber güleceğiz.
Sen,ben gidecek,biz diyeceğiz yeniden,
Her şeyimiz düzelecek,göklere yükseleceğiz.

30.07.2005
Bulancak-Giresun