Adını anne koymuşlar, sırtına dünyayı yüklemişler
Dokuz ay karnında ömür boyu gönülde taşıtmışlar
Her an gönlü sızlamış , gözü ağlamış annem
Sensiz yapamayıp gölgende yaşamışlar
Anne demekle şerh olunmaz varlığın
Görmemişler ayaklarının altındaki cennet benliğin
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
çok güzel şiir hakkı bey
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta