Ahır zamann Şiiri - Me Sakin

Saygı kalmadı,edep unutuldu
Açık saçıklığa özgürlük dendi
Hak edenlere hakkı verilmedi
Güçlü olan hep güçsüzleri ezdi

Yapmacık davranışa aşk denildi
Fuhuş alabildiğince yayildi
Ne eleştirildı ne ayiplandı
Doğru insanlar her yerden kovuldu

Birbirimize saygımız kalmadı
Kötüler baş köşede oturtuldu
Değersız insana kiymet verildi
iyiler dost meclisinden kovuldu

Sahte sakal takan veli görüldü
Saygı gördü el üstünde tutuldu
Beşik uleması olan cahiler
okumasalarda alim sayildi

Yan baktın diyerek kavga çıkaran
Borç alıpta zamanında vermeyen
Verdiğine binbir pişman edenler
Toplumda saygı ve itlbar gördü

Saygısızlık had safhaya ulaştı
Anne,baba sokaklara atıldı
Çocuk aileye isyankar oldu
İnsanlara artık güven kalmadı

katliamlar, cinayetler çok artı
Merhamet duygusu ortadan kalktı
Azaldı insanlarda Allah korkusu
Dünya kötü ve zalimlere kaldı.

Asık yüzlü insan sayisi artı
Ne yiyecekte ne suda tat kaldı
Rahat yatağımıza uzanmaz olduk
iyilik olsada kötülük artı.

Açlık ve sefalet oldu diz boyu
insanlar Sokakta geceler oldu
Yardım ,merhamet ve vicdan azaldı
zengin olan israf yaptı, savurdu

Yetimin malına zorbalar kondu
Haklı olan dokuz köyden kovuldu
Aza kanat getirenler azaldı.
Başkasının mallarına dadandı

Bu dünya geçici bızlere zindan
Bir yandan cehennem, bir yandan cennet
Bir yanda eğlence ,bir yanda dehşet
Yaklaşmiştir galiba ahır zaman

Teknolojik icadlar çok gelişti
Çağ atladık yirmi birine girdik
Mazlumların ahı arşa yükseldı
Yaklaşmiştir galiba ahır zaman

05/ Temmuz/ 2024