1962 yılında Diyarbakır ili, Lice Doğumlu
Umut zemheriye sarılmış
Ar ve namus, köle pazarında
Değerler haraç mezat
İnsanlar ise sindirilmiş,
Kimisi tırsak
Kimi duyarsız
Kimi biçare,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Helal olsun. Çok harika tahliller yapmışsınız. Şiiri siz üstatlardan öğrenmeye çalışacağım için heyecanlıyım. Selam ve saygılarımla.
TEBRİK EDERİM .ÇOK ANLAMLI GÜNDEMDE OLAN HAKİKATLAR .KALEMİNİZ VAR OLSUN. SAYĞIYLA
Kıyamet alametleri 1
Fitne, fesat saracak
Selam, kelam menfaate dayanacak
İlk şeytanın kullandığı ırkçılık saracak
Nice canlar bu uğurda yanacak
Onursuz, ahlaksız, sevgisiz kalanlar
Toplumun gözünde şöhret olacaklar
İlişkileri belirleyecek olan çıkarlar
Anaya-babaya isyan, yabancı olacak akrabalar
Çoğalacak boşanmalar, artacak zinalar
Erkek kadın belli olmayacak, şaşıracaklar
Bataklıklarda zevk arayacaklar
Kulluğu unutup dalgaya alacaklar
Aileler bile maddiyatla ayakta duracak
Herkes maddiyata tapar olacak
Savaş, terör, kargaşa yoğunlaşacak
Ölümler, katliamlar yaygınlaşacak
Fakirlik çoğalacak, açlık artacak
Cimrilik-hırs artacak, helal kazanç zorlaşacak
Bazıları dinlerini çıkarlara satacak
Bazı büyük şehirleri felaketler saracak,yaşanılamayacak
Depremler çoğalıp, şehirler batacak
Çevre felaketleri artacak
Canlılar, bitkiler pislikten yok olacak
Güvenilir dost, ehil çalışan kalmayacak
Bundan sonra büyük alametler başlayacak
5.7.2007 nuray Ülker
not:hadislerden günümüze yansıyanlar
tebrikler üstadım sizi şiirimle destekliyorum
Umut zemheriye sarılmış
Ar ve namus, köle pazarında
Değerler haraç mezat
İnsanlar ise sindirilmiş,
Kimisi tırsak
Kimi duyarsız
Kimi biçare,
kimisi de ahmak cinsinden
Cesaret sahipleri kayıp, esir ve tutsak
Kaybolmaya yüz tutmuşlar, sistemin dişlilerinde
Zaman hırsızların, namussuzların zamanı
Dürüstlük enayiye çalmış tarifleri
İş bilmez olmuş adları
Ne duyan var, nede duyarlı bir tek insan
Hırsızı, namerdi iş bilire çıkmış adları
Ayılmıyor damarındaki sarhoş kanları
Her gün biraz daha batmaktayız
Olumsuzluklar dört bir koldan kuşatmış insanları
Ülkemde de aynı nakarat
SİYASET:
Siyaset sahnesi savaş alanı
- Beş koldan saldırır olmuş bir inatçı keçi
Ve yaptığını da bilmez bir halde
- Güvercinler meçhule kanat çırpar durur, pervasız ve gücü yetmez bir halde
- Hilaller sönmüş sanki, karanlıklara çalmış rengini, olup bitenden sanki bi haber.
- Zeytin dalları barıştan uzak, meçhule uzanmış dalları
- Kimileri de kendi dişlileri arasında erimekte aynı kalıp aynı nakarat, Gelişmekte olan dünyayı görmezde, ve geçmişlerinden de ders çıkartmadan
- Güller de her gün kan damlamakta, tükenmekte olan bedenleriyle, ve isteklerini anlatmaktan uzak, her gün biraz daha karanlığın kuytusuna sürüklenmekte,
Yahu kalmadı mı bir duyarlı insan
Kalmadı mı anlata bilecek bir lisan
EĞİTİM:
Eğitim yuvaları birer rant tekesi sanki
Eğitimcilerin kimi duyarsız
Kime çabasız
Kimi ay başını düşünürken
Kimi gününü gün etmekte
Ve geleceğe olan umutlar tükenmekte
Öğrenciler hayal aleminde
Dünyayı görmekteler tozpembe
Sorumluluğun zerresi yok
Kime emanet bu vatan bu ülke
YARGI:
Yargıyı sorarsanız, yargısız infazda
Kimine yağlı ilmik, kimine gül
Kimine şirinlik, kimine kul köle
Kimine de Aslandan bir paça sanki
Bir yanda suçsuzca bir hüküm ve neticesinde Pardon kusura bakma ile biten son
Bir yandan da bir Kğ, Baklava uğruna dokuz yılık bir hüküm
Bir yandan da bankaları soyanların dışarıda cirit atıkları ve kendilerine taktire şayan
BASIN:
Televizyon kanallarına bakamaz olduk
Ahlaksızız lığın biri bin, hangi kanala bakarsan bak, hepsi aynı telden, Kim kime, dum duma
Tele vale ve magazin, Kimin eli kimin cebinde
Kimin kime bilmem ne…?
Gazeteler muhabbet telalığına soyunmuş
Pazarlanmakta sanki bedenleri çarşaf, çarşaf
Yalan haberlerin hadi hesabı yok
Ne ahlak bıraktılar toplumda ne de ar
Sazlar aynı telde, aynı nakarat,
Makarası sarılmış kaset misali
UMUT:
Umut hasret söküyor en derinden
ve melul melul, kaderine terk-i hal
bak meçhule sürüklenmekteyiz dostlar
Karalığın zifirisine doğru
Muhalefet yersiz yurtsuz ve yetik, bilinçsizce bir uğraş
Kimileri bilmem ne ister insanların
Giyiminden
Kuşamından
Fikrinden
Zikrinden
Hani özgürlük vardı?
Kimi mini etektli, kimi donsuz, ki üryan
Kimi erkekliği ayaklar altında, gezinir küpesiyle
Kimi renga renge bürümüş saçlarını
Ama ne gören var, nede haklarında söylenecek tek bir kelam
Yalnız tüm bakışlar başlardaki bez parçasına odaklanmış
Sanki yok sayılmakta inançlar
Üç beş bilmeze inat, kurban vermekteyiz mazlumları
Bense her gün kahroluyorum öylece durdukça
Elim kolum bağlanmış, sanki elden bir şey gelmez oldu.
Sadece yazmaktayım ben
Bununda başıma bir şey getireceğinden korkarak
Ve Korkunun ecele faydasının olmadığını bilerek
Umut zemheriden kurtulmayı bekliyor yine
Sabırla ve bir umutsuzca.
BAŞTAN SONA HAKLI BİR PAYLAŞIM
HERŞEYE ÖNCE KENDİMİZDEN BAŞLAYALIM Kİ ÖRNEK TEŞKİL EDİP ÇOĞUNLUĞA ZEMİN HAZIRLAYALIM.
CANİ GÖNÜLDEN KATILIYORUM BAŞARILI ANLATIM AKTARIMA
KUTLARIM
TAM PUAN VE
SAYGILAR
Bazı ortamlarda çok güzel insanlar görüyorum. İçime huzur doluyor, geleceğin güzel günlerine inancım tazeleniyor. Bazı ortamlarda ise içimi karartan tablolar ve çirkin insan manzaralarına şahit oluyorum. Allah iyilerin sayısını arttırsın diye dua etmekten başka yapacak bir şeyimiz yok. Ellerimiz, kollarımız bireysel olarak her yere uzanamaz ki. Biz kendimizi kavi tutalım , doğru yoldan ayrılmayalım, iyiyi kollayıp, kötüyü kınayalım. Duyarlı birisi olarak gönlünüzden kopan dizelerinizi kutluyorum.
Çok güzel ve doğru tespitler.
Tebrikler, selamlar.
Bu güzel çalışmanızı yürekten kutlar başarılarınızın devamını dilerim
Bu güzel çalışmanızı yürekten kutlar başarılarınızın devamını dilerim
B,zlerin yani halkın yaptığı hep bu değil mi. Sessiz sedasız olanları izlemekle yetinmiyormu. Toplumsal bilinç, örgütlenme gücü alınmış elelrinden, insanlar günü kurtarma çabasına girmiş. 'Ban dokunmayan yılan ' misali düşünmeye başlamış. Ve yarınlarının ne olacağını bilemez durumda.
Duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum. Saygılar yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza
TEBRİKLER YÜREĞİNİZE SAĞLIK
SAYGI VE SEVGİ İLE
ERKAN GÜMÜŞSOY
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta