Ahh, vefa, sen ne hüzünlüsün bu günlerde.
Sana bestelenen nağmeler anılarda düğümlenmekte,
İç çekişlerin içinde, cam kırıklarının yansımasındaki gizemlerde.
*****
Vefaaa, İstanbul’da bir semt,
Ahhh, Vefaaaa, ölümsüz hayat gazelinde bir bend.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta