Ahh Hasan Reis Ah Şiiri - Kasım Kobakçı

Biz böyle yoğrulacak insanlar değildik, Hasan Reis,
Bu değildi, hayattan beklediğimiz,
Ne hayallerimiz vardı seninle,
Gel gör ki, beş kuruş etmedi özlemimiz.
*
Seller bastı, güvendiğimiz yaraları,
Daima boş kaldı, sarıldığımız kollar,
Daima boş oldu, inandığımız gönüller,
Sayısız defa, sırtından yaralandı hayallerimiz,
Sayısız defa, kalakaldık sokak başlarında,
Sayısız defa, parça parça olgunlaştı gönlümüz,
Anlıyor musun, Hasan Reis,
Anlıyor musun,
Bozuk para gibi, gitti çığlığımız.
*
Senin o lisedeki, kim bilir nerede,
Benim o üniversitedeki, kim bilir nerede,
Birimiz mühendis olacaktık, birimiz hekim,
Katılmasak da, beş kuruş etmedi özlemlerimiz.
*
Hatırlar mısın, bana oku insan ol derdin?
Elimden kopardılar oysa, kitaplarımı daha anlamadan,
Ümitlerimi yok ettiler, satır satır...
İşte bu yüzden, hala yaşlı bakışlarım,
İşte bu yüzden, hala yorgun yorgun ellerim,
İşte bu yüzden, daima böyle gergin kaşlarım,
Olamadımsa insan,
Hasan Reis be, utansın kendini insan sananlar,
Utansın, kendini insan sananlar...
*
Bir türlü bitmedi işte, yaşam kavgamız,
Daima başka bir bahara, kaldı tutkumuz,
Kimse sahip çıkmadı yarınlarımıza,
Düzmece mi be, Hasan Reis?..
Düzmece mi be?...
*
Yok mu, sınırı bulunmaz bir yeryüzü?
Yok mu, çekişmesiz, kavgasız bir hayat?
Fazla mı bize, bu insanca yaşamak?
Söylesene be, Hasan Reis..
Söylesene be..
*
Güle güle aşklara,
Güle güle senelere,
Bu nankör yaşama,
Yenildik be, Hasan Reis,
Yenildik be..
*
Eziyorsa bu mekanda, insanoğlu insanoğlunu,
Bir ömür işte, harcadık,
Gittik ve de, Hasan Reis be,
Gittik be!..
Ahh Hasan Reis ah..