Aheste Çek Kürekleri Şiiri - Burhan Kale

Mehtap uyanmasın. Suları yakma,
Dünya senin zaten kafana takma,
Yalnız iki gözün var her yere bakma;
O ne şuh edalar, tavırlar, diller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Bir fikrin olmasa da belli etme,
Her sözü dinle de ardından gitme,
Bir hikmeti vardır dinle, zannetme;
Mescit yapılmadan açılır eller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Ne aklına güven ne de akıl al,
Bir liman bulduysan sığın orda kal,
Bozulmuş çiçek, gül, zehir gibi bal;
Bülbül kesilmiş bak, lal olan diller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Bu çarık ayağı sıksa n’olacak,
Yüzün gülsün uğraş biraz olacak,
Arayan sanır ki bir dost bulacak;
Konuşur dururlar çok şey bilenler,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Kırdığın cevizler tatlı niyeti,
Senden başka tutan yok bu diyeti,
Hırsıza gelmiş bak sıra nöbeti;
Koyun postu giymiş kurt bilinenler,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Doğruyum, dürüstüm diye güvenme,
Bir adam sanıp da kendin beğenme,
Nefsinden başkasın tuş edip yenme;
Şaha kalkmış gibi hep sürünenler,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Kimisi alınır, kimi alınmaz,
Kiminin yanında bile kalınmaz,
Kimisi kumaştır Hind de bulunmaz;
Beyhude geçerken dünler, bugünler,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

İki kelam bilmez, bir söz edemez,
Bırak Ankara’ya yalnız gidemez,
İstisna olmasa hiç yükselemez;
Dayısı, emmisi aman ne diller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Bir kaide varsa durur başında,
Özgürlük ruhunda bu genç yaşın da,
Sevgi, saygı belli var kumaşında;
Ayağında diken, eldedir güller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…

Bekleme ellerden portakal, elma,
Bir tatlı hayale uğrayıp dalma,
Kendinden uzaklaş, kimsede kalma;
Kargalarla öter olmuş bülbüller,
Gözümüzü oyar dost görünenler…