Zaman akıp gidiyor
Ömrümüz saatten dökülen kum taneleri gibi
Kış bu yıl daha bir sert geçiyor
İnsandan rol kapar gibi
Sırttaki küfe gittikçe ağırlaşıyor
Tıpkı bir kambur gibi
İnsan kendini ölümsüz sanıyor
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta