Nefes almak yaşamaksa, yaşıyorum,
İnce, keskin dizeler içinde yüreğim.
Hayat sırtımda eksilmez yük, taşıyorum,
Bilinmez. Zamanların kaçında yüreğim.
Dağların eteklerinde kalan sevgi kokularını,
Seher yeli alıp gelmez mi yüreğim.
Birbirinden farklı gönül dokularını,
Şu esen rüzgâr örmez mi yüreğim.
İki ayrı gönül bir bedene misafir gelse,
Ev sahipliğin olmaz mı yüreğim.
Bülbül yüreğinden gülü silse,
O gül de senin gibi solmaz mı yüreğim..
Yazma İrfan, eskidendi hal böyle,
Şimdi dur bakalım! eğri oturup doğru söyle.
Karanlıklar aydınlığa kavuştu hayatında,
Artık ibret alıp, Yaradan’a şükür eyle…
Kayıt Tarihi : 6.10.2013 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!