Ah Yıllar Şiiri - Hadi Çağlar 2

AH YILLAR
Seksenlerin başında sonbaharda
Orta Kara denizin bir köşesinde
Sessiz ve sakin bir köy mezrasında
Yeni bir hayatın girdabına kapıldım
Cana yakın insanlar bağrına basıverdi
Hiçbir şey beklemeden
Aldılar elimden valizi sırtladılar yatağı
Bizimle geliyorsun eve yerleştireceğiz
Sağ olun dedim düştüm peşlerine
Biraz yokuş biraz iniş vardık eve
Kapıyı yaşlı bir anne açtı
Hadi girin içeri beklemeyin dedi
Üzerinde Kara deniz peştamalı
Ayağında cızlavud kara lastik
Gülümseyerek hoş gelmişin hocam
Hoş bulduk anam ver elini öpeyim
Sağ olasın çıkın yukarı yorgunsunuz
Alt kat ahırdı yukarda odalar vardı
Bütün evler ağaçlardan yapılmış
Ev sahibi yetmişlik Mehmet amca idi
Hoş sohbetli güzel insandı
Sigara tiryakisi öksürüğü hiç bitmiyordu
Akşam herkes dağıldı yatağa uzandım
Dalmışım birden horoz sesiyle uyandım
Sabah olmuştu kahvaltı yaptık
Hazırlanıp çocuklarla okul yoluna koyulduk
Okul tepelerin çevirdiği orta yerde
Tepelerden gelen öğrencilerle buluştuk
Bir sevinçle sarıldılar öğretmenim diye
Öptüm onları yanaklarından
Hiç mi hiç ayrılmıyorlardı yanımdan.
Halk ile konuşup kaynaştık
Akşam sohbetlerinde her gün buluştuk
Dört yıl geçti ömürden burada
Ne güzeldi hiç çıkmadı aklımdan
İlk göz ağrımdı Gölköy Karahasan Sedit
Unutmadım unutamam bu yerleri
O güzel insanları sevimli yüzleri
Aradan otuz yıl geçti görüşürüz
Öğrencilerimle dertleşir konuşuruz
Hakkın rahmetine kavuşmuş
Kalmamış eskilerden kimse
Selam olsun sana güzel köyüm
Selam olsun köyümün güzel insanları
Unutmadım unutamam ebedi sizleri

HADİ ÇAĞLAR 02/01/2015