Yorgun pınarları gibi gözlerim
Havzası gem keder dolu
Daha on sekizindesin yolcu
Ne bu korku ?
Yıllar hayta,
Yormuş onu kendinden
Elleri ellerinden
Derman olmamış
Yitip gitmiş eleminden.
Umut edilip giden
Nice yıl doludur ceplerimde
Hepsi aynıydı neticesinde
İnsan istediğine deva
Hem de cefa
Göz yumar elbet bir haksızlığa.
Sonra yalanların ardı arkası kesilmez
Başlar aminler,
Bitmek bilmeyen nasihatler..
Kaçtım sandım
Döndüm baktım ki hep oradasın
Ah yanlışsın
Ah yanmışsın
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En çok güvendiğim ve en çok kırıldığıma..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!