Ah ustam ah, sardın başına belayı,
İşte böyle bir temelden, bir çatıdan bakarsın. Neresinden tutsan elinde kalıyor değil mi?
İşte böyle ilk kez ustalığından aciz kalırsın.
Demiştim sana; iflah olmaz bu yapı,
Daha ilk anda dur! gelme der dış kapı.
Temel yan yatmış, merdivenler yıkık,
Tavan delik, şelaledir çatı.
Terazi arama, şakül hep kayık,
Duvarlar çatlak, boyalar dökülmüş,
O camdan girer, bu camdan çıkar soğuk,
Velhasıl saray, virane barakaya dönüşmüş.
Bak şimdi sana çırak tavsiyesi,
Gel bu tadilattan vazgeç be ustam,
Dersen ki; söz verdim, yoktur sözün torna tesviyesi,
İşin başına kepçe ve dozer ile geç be ustam.
Temelden bir dokun insin bu çürük baraka,
Doldur enkazı dereye, başla yeni temele,
Koy tuğlaları üst üste, süsü olsun taraça,
Deme sakın, iş mi öğretiyor bana bu amele.
Her şey yaptıkça öğrenilmez be ustam,
Bazıları yaşadıkça tecrübeyle sabittir,
Öyle şeyler vardır ki tamir edilmez be ustam,
Yıkıp yenisini yerine koymak gerektirir.
Ömer BAYCAN
Ömer Baycan 2Kayıt Tarihi : 25.11.2019 14:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!