Ah U Zar İle Geçti Şiiri - Ömer Gençoğlu

Ah-u zar etti sinemi hayat, doldur da içeyim saki,
Kime kalmış fani dünyada meserret, bana kalsın baki.

Ebedi mahkumum çekmeye bu lanet, bu sefalet ömrü,
Saf-u rakid bulamadım hergün pare pare yaralı gönlü.

Hergün daha fazla bir feryat içimdeki hasrete benim,
Viran olmuş gönlümdeki gülistan, bu hayatı neyleyim.

Gün be gün yaklaşmakta o pür nur, o ebedi sonsuzluğum,
Lakin beraber gelmekte sefalet, artmakta susuzluğum.

Kimine cefa vü cevr, kimine ziyadır mehtapsız geceler,
Kimi şöhrette sersefid naçar, kimi düşte derbeder.

Ömür takvim yapraklarında mevsim, mevsim yol alır durur,
Çağlayan olsa iki gözün yetmez, dökülür, yanakta kurur.

Gül gülşende huzursuz, bülbül lanede sersefidse eğer,
Hayat işte o zaman, dünyayı başına yıkar da biter.

Ben yol alırken ebedi mabedime ağır, ağır,
Ardımdan gün yine doğar, yeniden tan ağarır.

Ömer GENÇOĞLU,

18.04.1983, İstanbul.