Ah, Şu Mevsimler! Şiiri - Seçil Karagöz

İlkbahar, sonbahar yerini verdi;
Yaz kışa, kış yaza karışıverdi.
İklim koşulları insanı gerdi;
Kâh aygın, kâh baygın yerlere serdi.

Havadan nem kapan insanın derdi
Eskiden geçimdi, hiç tükenmedi.
Tok, acın hâlini merak ederdi;
Komşuluk güçlüydü, el erinmezdi.

Bencillik, kıskançlık çoğalıverdi;
‘Hep bana! ’ diyenler türeyiverdi.
Cüzdanlar vicdanla yer değiştirdi;
Öz yitti, söz bitti, hüküm verildi.

Seçimden seçime umut verirdi
Tacirler; şimdiyse kül yutmaz hindi
Bile; artık güven değer yitirdi;
Akıllar karıştı, dost dostu yerdi.

‘Sensin sana gerçek dost! ’, her dem derdi
Atam, ‘Hem de düşman! ’, ikaz ederdi.
Uyarı, duyarlı yüreklereydi;
‘Birlik beraberlik çözümdür! ’ derdi.

04.10.2009